Tijdens mijn tijd in de kloostergemeenschap legde ik het contact met een geestelijk begeleidster, voor een traject met een maandelijks gesprek. Om zo stap voor stap helder te maken wat de zachte roepstem in mij wilde zeggen.
Zo kwam het dat op een dag mijn Geestelijk Begeleidster me uitnodigde om bovenaan een bladzijde te schrijven: ‘Ik verlang…’ en oordeelloos en zonder ophouden te schrijven wat in mijn hart opkwam. En ik schreef en schreef. Zo verschenen de woorden één voor één op papier. Tot het opeens allemaal daar stond, zwart op wit en helder verwoord. Mijn diepste verlangen, daar waar het me in mijn geestelijke en monastieke weg ten diepste om ging. Een gedeelte van wat ik opgeschreven had luidde zo:
Ik verlang…
Te mogen zijn zoals God me heeft gemaakt,
Stil, rustig, aandachtig,
en daar dankbaar voor te zijn.
Om ruimte te scheppen.
Ruimte die deze wereld zo hard nodig heeft.
Om stil, rustig en aandachtig te zijn.
Stilte ruimt op, stilte maakt vrij.
Voor de diepste ontmoeting.
Het helderste inzicht.
Het glas dat zo zuiver is,
Dat het volmaakt transparant is.
En in zijn glans
de Zon weerspiegelt.
Ik wist dat dit de schat was die ik in het kloosterleven zocht (…) Het was dit verlangen dat me nu riep om verder te gaan. Ik sprak erover met mijn medezusters. Samen kwamen we tot de ontdekking dat het inderdaad tijd werd voor een nieuwe stap. Ik zou deze gemeenschap verlaten om op zoek te gaan naar een meer contemplatief klooster. Loslaten van die lieve zusters deed me pijn, maar het was het juiste om te doen. (…)
Hoe het nou kwam dat door die opdracht mijn hart zo open ging en mijn schrijven zo ging stromen? Als ik dat moet aangeven, dan zou ik zeggen dat dit oordeelloos schrijven voorkwam dat ik mijn intuïtie wegredeneerde. Ik kan nog weleens de neiging hebben allerlei ‘rationele overwegingen ’los te laten op mijn verlangens. (..) Met alles voor mij op papier, kon ik een veel betere afweging maken. Dan blijkt er bovendien meer mogelijk te zijn, dan je op het eerste gezicht denkt.
Nadia Kroon
Uit ‘Werken aan de ziel, 37 wonderen van geestelijke begeleiding’, Adveniat 2021